Tamara's verjaardag in Port Stephens

Tamara is vandaag jarig! Gisteren hebben we een taartje gescoord dat we straks bij de koffie gaan aansnijden…Het belooft een drukke dag te worden want we willen vandaag van alles zien en doen. Trouwens een prima nachtje gehad met z’nzessen in de camper-Ralf schijnt flink te hebben gesnurkt ;-) maar ik heb er niets van meegekregen! Na het ontbijt zijn de kids op de steiger aan het dollen met een paar joekels van pelikanen en bouwen samen met Ralf een dammetje in het kreekje achter onze plek. Tamaar en Gert regelen bij de receptie een walviscruise voor die middag-we zijn benieuwd! Naast de camping ligt een koalaboardwalk waar er een flinke kans is om wilde koalas te spotten! Iedereen de wandelschoenen aan, camera’s en telelenzen mee en op pad. Prachtig pad, stijve nekken van het omhoog turen..maar geen koala gezien! Een vriendelijke Australiër vertelt ons nog dat het twee weken geleden is sinds de laatste hier gezien werd. Ze komen wel steeds weer terug maar niemand weet wanneer..Tamaar en ik zijn er trouwens van overtuigd dat we VERSE koalasporen hebben gevonden (we voelden ons net van die survival/jungle experts toen we de sporen gingen volgen..)-Gert en Ralf denken dat het nepsporen zijn.Tss.. wat weten zij er nou van...zie de foto! Na de koalaexpeditie de sterretjes met de 2 en de 3 aangestoken en taart gegeten voor Tamaartjes 23e verjaardag. Daarna snel met Apollo richting Nelson Bay waarvandaan de Walviscruise zou vertrekken. Mooie boot (catamaran) en heel erg weinig mensen, ik denk dat we in totaal met een man of twaalf het ruime sop kozen. Vlak voor ons vertrok een boot met wel tweehonderd Aziaten erop, dat was best een flink contrast! Net buiten de haven kwamen we langs een paar prachtige strandjes en daar riep de “gids” van de boot dat we moesten opletten of we dolfijnen, zeehonden of blaaswolken van walvissen zagen..Tamaar en ik direct de telelens op onze camera’s gezet..Zwemmen die dolfijnen recht onder onze neus met onze boot mee! En met recht onder onze neus bedoel ik binnen 2 meter afstand! Daar sta je dan met je telelens..;-) Echt supermooi, het waren er eerst twee, later drie die er een spelletje van maakten om steeds van kant te wisselen, af en toe boven te komen en een heel eind met ons meezwommen. Prachtig-de kids waren ook helemaal onder de indruk van zoveel bijzonders zo dichtbij! Een tijdje later verdwenen ze weer net zo snel als ze gekomen waren en werd onze aandacht getrokken door een grijzig zeebeest dat met iets aan het stoeien/gooien was. Het bleek een grote zeehond te zijn die steeds een rozig stuk vis (??!-denken we, we konden niet echt zien wat het was) opdook, vastpakte in zijn bek en een paar meter verder in het water slingerde..en dat spelletje herhaalde hij steeds. Hij had trouwens een paar flinke tanden in z’n bek. Bijzonder om een beest zo bezig te zien! Vanaf dat moment werd het tijd om de horizon af te speuren naar een spoor van de bultrugwalvissen. Elk jaar trekken ze vanaf de zuidpool naar het noorden.. om zich daar voort te planten..en daarna gaan ze weer terug. Er zwemmen hele kuddes langs in deze periode..en ze zijn ook niet zo heel moeilijk te spotten: Voor ze bovenkomen blazen ze een metershoge pilaar van kleine druppeltjes in de lucht….vlak daarna zie je een stuk van de rug..en als ze weer diep naar beneden duiken zie je soms de bekende staartvin. Het duurde niet lang of we hadden de eerste gespot-we konden vrij dichtbij komen en volgden het koppel (het waren er twee) voor een half uurtje ofzo. Binnen de kortste keren weet je waar je op moet letten en werd het een sport om ze weer te zien opduiken..We hoopten dat ze ook nog wilden springen voordat ze onderdoken maar helaas-daar hadden ze echt geen zin in! Tot onze grote verrassing dook er opeens wél eentje op aan de andere kant van de boot, echt heel vlakbij, een paar meter langs bakboord ;-) Iedeeen schrok er van en riep oeh en aah..niemand had een foto natuurlijk, het was veel te onverwacht. Waanzinnig! Extraatje van de kapitein (wij denken omdat die walvissen niet wilden springen) was dat ie ons nog langs een klein eilandje (Cabbage Island) bracht waarop elk jaar een zeehonden kolonie op één bepaalde rots komt vakantievieren..We kwamen met de boot ontzettend dichtbij, er lagen een stuk of twintig zeehonden lekker lui op de rots..te liggen..en te kijken…wat een luizenleven ;-) Daarna terug naar de haven, vol nieuwe indrukken en helemaal rozig van de hele middag op het dek in de frisse wind. De dolfijnen zochten ons op de terugweg ook nog een poosje op..en toen zat de cruise er echt op! Aansluitend een gezellig restaurantje gezocht om Tamaars verjaardag mee af te sluiten. Dit keer stukken beter dan de bowling kantine van gisteravond. ;-) Heerlijk gegeten, gezellig gekletst-al kwam het besef dat we zo moesten gaan afscheid nemen ook wel snel dichterbij. Teruggereden naar de camping in Port Stephens waar wij nog een tweede nacht zouden blijven, en daar gedag gezegd tegen Tamaartje en Ralf. Wel een raar idee dat je nu helemaal niet weet wanneer je elkaar weer gaat zien; dat het misschien nog wel 1,5 of 2 jaar gaat duren! De stemming was dat ook echt wel even bedrukt en er werd flink geknuffeld! Imke is er trouwens van overtuigd dat we Tamaar volgende zomer weer zien, in Australië, of anders Nieuw-Zeeland..(We gaan haar nog maar even voorzichtig uitleggen dat we dan eerst het einde van de regenboog moeten zien te vinden waar die pot ligt…;-)) Na de laatste paar knuffels (“je gaat toch niet opa lijken hè pap” , mompelde Tamaar nog half dapper, terwijl Gert wat slikte en over zijn ogen wreef-echte emo’s die Vasses hoor ;-) ) reden ze weg in hun oude barreltje. Het voelde even raar, maar binnen de kortste keren sloeg de stemming weer om want Melle ontdekte een possum in de boom naast onze camper. We probeerden hem te lokken met wat fruitloops..en voor we het wisten hadden we er drie nieuwe beste vrienden bij! De drie grappige mormels waren niet echt schuw te noemen..sterker nog-ze werden zelfs wat opdringerig en wilden ons bijna bespringen! Dit tot groot plezier van Melle die er geen genoeg van kon krijgen. Einde van alweer een waanzinnig bijzondere dag..Welterusten!