Huntervalley..en omstreken

Maandagochtend, de wekker gaat om 5.00 uur. Slaapdronken kleden we ons aan en eten snel iets, stipt om 5.30 kloppen Ralf en Tamaar aan. Warme kleren aan, batterij van het fototoestel opgeladen?! We knikken suf en gaan opweg door de Huntervalley, het wijngebied in de buurt van Singleton. In het donker rijden is weer een heel nieuwe ervaring! Ralf navigeert voorin naast Gert, wij zitten met z’n viertjes gezellig achterin. Na ongeveer driekwartier rijden we het terrein op van Peterson House, de wine estate waar Ralf en Tamaar werken. Zelfs in de schemering is goed te zien wat een prachtig gebouw in dito omgeving het is. Tamaar merkt tussen neus en lippen op: “Papa weet nu al wel wat we zo gaan doen, die kan het zien door de voorruit..” Ik kijk haar vragend aan, kijk ook door de voorruit…en zie een busje staan met een aanhanger waar een ballonmand op staat. Tamaar knikt glunderend..wij zijn allemaal even helemaal van ons stuk gebracht-dít hadden we niet zien aankomen! Wat een enorme verrassing dit..spannend en superleuk tegelijk! Ik kan me eerst nog niet voorstellen dat Melle en Imke ook zomaar meemogen (mag dat in Nederland ook als je zo jong/klein bent?) maar de ballonmeneer komt al aan met een kratje waar de kids op kunnen staan. Wat papieren tekenen en dan in het busje richting de startplaats. We zijn met Josh, de “piloot”, de chauffeur van het busje en behalve ons nog een echtpaar uit Sydney en twee andere vrouwen (zussen). Net vertrokken zien we een hele kudde kangoeroes in een veld staan. Melle gaat uit z’n dak, tot groot plezier van de anderen in het busje. Your first kangaroo? Wow, your day is a success already! Op een prachtig veldje, met opkomende zon, helpen we om de ballon klaar te maken voor vertrek. Ik stap nog bijna op het web van een Funnelwebspider..Aiks!! Dat zijn geen lieve spinnetjes! Binnen de korste keren zijn we klaar voor vertrek..het is onmogelijk om te beschrijven wat we allemaal gezien hebben: bijna onwerkelijk om daar te ‘varen’ in die ballon, boven de wijnranken met nog een vleugje mist erboven..In de verte bergen en heuvels, af en toe een boerderij..en kangoeroes, heeeel veel kangoeroes. Bij de eerste 30 zijn we nog heel enthousiast en proberen elk dier op de foto te zetten..maar het zijn er gewoon teveel! Ze lopen en springen overal, kijken verbaasd omhoog naar ons in de ballon. Hoogtepunten zijn een kangoeroe met ‘n joey in zijn buidel die ons echt staat na te staren en twee exemplaren die elkaar (tot enorm vermaak van Melle) te lijf gaan. Ze boksen echt stevig op elkaar in met voor- en achterpoten en Melle roept bij elke klap oeh en ah alsof het een bokswedstrijd is. Giller! Na drie kwartier ongeveer gaan we weer langzaam landen, allemaal nig helemaal beduusd van deze geweldige ervaring. Ballonvaren stond altijd al op ons lijstje van things to do..maar boven Australië zo met z’n zessen-dat overtreft echt alles!! Ontzettend bedankt voor deze onbetaalbare ervaring, Tamaar en Ralf, letterlijk en figuurlijk té gek! We ruimen de ballon weer keurig op met z’n allen en rijden terug naar Petersons. Daar eten we een heerlijk ontbijt en laat Tamaar haar werkplek zien-de wijnproef afdeling. Hoewel het nog geen 10.00 uur ’s ochtends is proeven we een paar soorten en kopen wat bubbels.. Life’s flat without bubbles! Na Petersons bezoeken we nog een stuk of drie wijnbedrijfjes, bij Piggs Peake krijgen we een uitgebreide rondleiding (leuk!) en proeven wel 15 verschillende soorten..Hik! We nemen wat mooie flessen mee en gaan terug nar Singleton om slaapspullen voor Ralf en Tamaar op te pikken. Aan het eind van de middag rijden we met z’n zessen naar Port Stephens, een plaatsje aan de kust. We hebben een plekje op een camping (KoalaShores) geboekt en R&T blijven die nacht bij ons logeren. Wat een prachtige camping!! We hebben een heel idyllisch plekje aan het water, met ensuite erbij. Op aanraden van de dame bij de receptie laten we ons ’s avonds oppikken door de courtesy bus die ons naar een restaurantje zal brengen..Wat een giller, we komen terecht in de kantine van de plaatselijke bowlingclub, met TL verlichting..En het was ook nog onze Lucky Night, zei de vriendelijke dame achter de balie..want het was Monday-Schnitzelnight!! Gegierd van de lach.. We hebben in razend tempo ons voer naar binnen gewerkt en konden binnen het uur weer terug met dezelfde courtesybus! Nog even wat gedronken en toen snel gaan slapen want we waren ’s ochtends natuurlijk al vroeg uit de veren! Wat een dag..wat een dag..