Cape Hillsborough

Vandaag weer een eindje gereden! Redelijk op tijd wakker geworden, we hebben al helemaal een vaste routine in het vertrek-gebeuren! Tot groot plezier van de kids kwam de emoe nog even langs dus die hebben we nog maar even een flink ontbijtje gevoerd-mooi van ons oude brood af;-). Het eerste stuk van de rit richting Cape Hillsborough begon al goed: onze NavMan )wij noemen hem eigenlijk altijd NavNav) had weer een verrassing in petto en stuurde ons opeens een of ander vaag weggetje in..Gekscherend zeggen wij steeds tegen elkaar dat NavNav blijkbaar een plan met ons heeft om ons wildlife te laten zien..en verdraaid: we zien binnen de kortste keren een dooie slang op de weg liggen, een hele mooie grote. Gert in z’n achteruit, camera erbij en net als ik wil uitstappen zie ik z’n kop bewegen..en valt het me op dat hij er ook niet echt ‘aangereden’ uitziet! Hij ligt gewoon lekker op het asfalt te zonnen! Met geen tien paarden de auto te krijgen durfde ik nog wel via het raampje een foto te maken..Het was echt geen kleintje! De tweede keer dat NavNav een geinige route voorstelde was minder..duidelijk minder handig. We moesten de laastste 13 km richting de camping over een klein stuk onverharde weg. Dachten we. We reden dwars tussen allerlei koeien door, veeroosters..kuilen..enge bruggetjes..maar al snel durfden we in geen geval meer om te keren..en reden we door met ongeveer 3 km per uur max. Om de horror compleet te maken komen we na een minuut of twintig op deze vreselijke weg langs een afgelegen, vervallen boerderij. Komen er uit het niet 3 honden op ons afgestormd, met daar direct achter een kerel op een quad…met een geweer!!!! De woeste boer (?!) heeft ons (voor ons gevoel in elk geval) een heel eind achtervolgd-we hadden voorin de cabine afwisselend de slappe lach en het angstzweet langs de ruggengraat lopen..Maar gelukkig hebben we hem ‘afgeschud’. ;-) en kwamen we wel stukken later dan gepland op de camping aan. Prima plekje, er liggen twee half tamme kangoeroes te chillen bij het toiletgebouw. Eerst de omgeving verkend (mooi strand zeg!) Melle en Imke hebben een poos lekker gezwommen in het zwembad, en net na het avondprakkie zijn we in het donker nog even op expeditie geweest met z’n vieren. Een boel kangoeroes gezien én een hele rare vogel, op hele hoge poten die het meest hysterische geluid maakt dat ik ooit een vogel heb horen maken. Een soort hoog, jankend babygegil, heel bizar. Nu snel slapen, want morgenochtend staan we met zonsopgang (6.15 uur) op het strand om kangoeroes te spotten die daar zout water komen nippen..ben benieuwd! Vandaag trouwens een record aan dooie kangoeroes gezien langs de Bruce Highway- echt belachelijk veel. Je ziet er gewoon wel een vier of vijf per minuut dood langs de weg leggen. Bis morgen! Morgen na het strandavontuur gaan we naar Eungella NP..we zijn benieuwd! NB..we vroegen onszelfg net hardop af hoe vaak we de volgende zin nog zullen uitspreken in ons leven: Imke zegt: Mam, ik ga even naar het toilethok hoor!” Om dan te antwoorden met: “Oké, maar niet klieren met de kangoeroes hoor!” ☺