Undara, Kalkani krater

Overheerlijk geslapen..lekker vroeg wakker en op onze nog half slaperige route naar het toiletgebouw al 3 Eastern Grey Kangaroos tegengekomen! Wasje gedaan en opgehangen (er zijn beroerdere plekken om je was op te hangen dan hier..in zo’n waanzinnige omgeving) en om 10.30 uur als echte hikers op pad, gewapend met petjes, zaklamp, stevige schoenen en natuurlijk een paar flesjes water. Met een man of 25 reden we o.l.v. een gids naar de lavatubes, tien minuutjes bij de camping vandaan. Het ritje er naar toe was alleen al de moeite waard! Daar twee uur rondleiding gehad door een aantal van de tubes (er zijn nu 68 lavatubes bekend, maar waarschijnlijk zijn er nog veel meer, die nog niet ontdekt zijn). Echt een heel apart natuurverschijnsel, indrukwekkend! Goeie gids (Clive) , goed verhaal..we hadden het niet willen missen! Terug op Undara Lodge nog een tweede wasje gedraaid, opgehangen..en toen alweer op expeditie: vlakbij de campsite is ook een oude vulkaan (Kalkani) die je kunt “beklimmen” (hij is niet zo hoog hoor) en dan langs de rand ervan lopen. We zijn zo trots op Melle en Imke, die in de warmte zonder zeuren zo het hele pad omhoog fluitend afleggen en er op hun manier ook nog echt van genieten! Melle ziet overal enge insecten en bijzondere steentjes enzo, en Imke stapt lekker door en kijkt veel verder, wijdser, naar alles om haar heen. Poosje langs de rand van de krater gelopen, het spotten van Rockwallabies is allang geen happening meer-ook hier zijn ze bij bosjes al zitten ze meestal doodstil en moet je ze echt ontdekken…dan zie je ze opeens overal om je heen naar je staan te kijken, soms veel dichterbij dan je verwacht. Eenmaal terug op de camping hebben de kinders nog even gezwommen en daarna hadden we een tafel gereserveerd in het restaurant op de camping. Echt op z’n Outbacks/Australisch zeg..Het restaurant is eigenlijk een overdekt plein, met aan de voorkant helemaal niets, gewoon open bush. Langs de randen staan oude treinwagons waarin je kunt eten (er staan hier op het terrein ook wagons waarin je kan slapen), in het midden is een grote vuurkorf en daarom heen staan (picknick) tafels..Je moet je eten bestellen bij de kassa, dan krijg je een apparaatje mee dat gaat piepen en flitsen als jouw bestelling klaar is om opgehaald te worden. Dan loop je met je loeiende apparaatje naar de balie en daar staan de maaltijden dan klaar. Drinken kan je weer bij een andere bar ophalen. Wonderlijke gang van zaken, maar wel erg grappig om mee te maken! We hebben alle vier ontzettend lekker gegeten!! Na afloop terug naar onze Apollo en daar met zelfgesprokkeld hout een kampvuurtje gemaakt. Vreselijk leuk, Melle en Imke vonden het ook helemaal geweldig, echt een avond om nooit meer te vergeten! Gert en ik hebben de fles bubbels die we nog over hadden van Tamaar’s verjaardag soldaat gemaakt..en toen het vuurtje uitging was het gelijk mooi tijd om te gaan slapen…Nog een laatste avontuur: toen Gert en ik terugkwamen van het tandenpoetsen bleek de deur in het slot te zijn gevallen, en de sleutels lagen nog binnen! Eerst geprobeerd Melle wakker te kloppen maar die gaf geen sjoege. Ik kreeg al behoorlijk de slappe lach en Gert begon hem al stevig te knijpen, tot ik me bedacht dat ik ’s middags het raam boven ons bed had dichtgedaan zonder te vergrendelen. Kon ik zo via het raam de deur weer openmaken. Giller! Vanaf nu lopen we niet meer weg zonder sleutels in elk geval..