Whitsundays

Viel niet mee vanochtend, om 6.15 uur ons bed uit! Snel ontbeten en de spullen gepakt-zwemspullen, snorkels van Gert en Imke (die van Melle en mij hadden we thuis gelaten omdat wij hele gangbare hoofdomtrekjes hebben..;-) ) flesjes water, petjes, zonnebrand..en toch ook maar wat warme kleding voor op de boot. Om precies 7.00 uur werden we opgepikt door het courtesy busje van Mantaray, de maatschappij waarbij we geboekt hadden. We hadden een niet al te grote boot, een stuk of 36passagiers en 5 man bemanning. Het weer werkte lekker mee: af en toe bewolkt maar over het algemeen een lekker zonnetje erbij! Skipper Glenn praatte ons bij over alle bootregels en het reisschema. De zee was volgens hem nogal ‘choppy’ dus in geval van zeeziekte graag kotsen over de achterreling…Dat viel achteraf alles mee: er is echt niemand ziek geworden, hoewel de zee (excuus, “the OCEAN-the nearest bit of land is FIJI!” zoals Glenn zei) af en toe echt best ruig was, en we flink van hoog naar laag over de golven denderden.. Na een dik uur op de boot kwamen we aan bij Tongue Bay, op een van de Whitsunday eilanden. Met een klein bootje werden we vanuit de baai naar het eiland vervoerd. Gaaf! Eerst een korte hike naar het midden van het eiland en van daaruit kon je richting het uitkijkpunt of richting het strand lopen. Wij hebben eerst de uitkijkpunten opgezocht-echt waanzinnig mooi, in de baai voor ons lag het prachtige witte zand van Whitehaven Beach en de zee met wel 20 verschillende tinten blauw...ongelofelijk! Daarna naar het strand gelopen..het zachtste en witste zand van de wereld wordt er gezegd..Dat komt ook vast aardig in de richting-het zand voelt inderdaad bizar zacht aan, alsof je in het meel of in de poedersuiker loopt. We kregen nog de tip mee om eventuele sieraden eens een flinke polish te geven met het zand..nou mijn trouwring glimt nu echt als een hondekulletje, is weer als nieuw! ;-) Melle en Imke hebben een poos lekker in het zand gespeeld voordat het tijd werd om weer op het strand te verzamelen. Daar weer met het kleine bootje terug naar de Mantaray, waar de lunch al op ons stond te wachten: prima verzorgd, heerlijk gegeten! Vervolgens richting Butterfly Bay waar we konden snorkelen..ons eerst in de wetsuit gehesen (enige minpuntje van de dag..die pakken meurden een uur in de wind naar natte vaatdoek..yuk) en vervolgens bracht Glenn ons met het kleine bootje naar het begin van het koraal. Inschattingsfoutje: na ons Curaçao avontuur van afgelopen jaren waren we niet echt ingesteld op deze temperatuur…Tjeeming..zelfs in de wetsuits lagen we binnen de kortste keren te klappertanden! Uurtje gesnorkeld..wat ons is opgevallen is dat het koraal echt prachtig is, zoveel verschillende soorten, kleuren en maten! Links en rechts ook helaas wel beschadigd koraal waar echt stukken waren afgebroken door domme toeristen met flippers aan. Zonde hoor. Flink wat mooie vissen gezien, al haalde dit het niet bij de kleurenpracht en diversiteit van Curaçao. (Gert en ik constateerden al dat we verwende mormels zijn, omdat we de fauna op het Grote Barriere Rif dus maar zo-zo vonden..;-) In onze herinnering was het snorkelen op het Rif bij Cairns (oktober 2000) ook wat mooier dan dit. Na een dik uur trilde Imke zo hard dat ze bijna niet meer bleef drijven, en zijn we lekker terug gegaan naar de grote boot. De terugreis verliep prima, alleen heeft Gert heeft tijdens het snorkelen een spier verrekt, en heeft hij wat last van zijn rug...Je wordt ouder papa..;-) Terug op de camping snel naar de Iga gelopen en wat boodschappen gehaald, gebakken eieren voor ons en buttermilk pancakes voor de kids. Gert heeft inmiddels écht rugpijn en ligt op bed, ik ga zo ook want het was vroeg dag vanochtend! Goodnight!!